فاینانس چیست؟
فاینانس چیست؟
فاینانس به تأمین منابع مالی موردنیاز اجرای پروژه‌ها و خرید تجهیزات طرح‌های تولیدی (سرمایه‌ای) و هم‌چنین خدمات فنی و مهندسی با استفاده از تسهیلات اعتباری خارجی و غیره. اطلاق می‌شود در حوزه سرمایه‌گذاری به قراردادهای مالی گفته می‌شود. که طبق آن مؤسسات مالی خارج از کشور مانند بانکهای جهانی یا موسسه تجاری خارجی وامی را به یک کشور دیگر یا شرکتی پرداخت می‌کند.
این وام تنها در جهت عملیاتی مشخص و از پیش تعیین شده بوده و موسسه هیچ‌گونه دخالت و نظارتی بر روی وام اختصاص داده شده ندارد. به بیانی ساده تر فاینانس به معنای مالیه یا تامین مالی است. و در بحث پروژه‌های سرمایه گذاری به تامین مالی بوسیله منابع داخلی یا دریافت و استفاده از وام ارزی می‌گویند. این نوع معامله در مواقعی که فروشنده حاضر به قبول اسناد مدت دار نمی‌شود. و خریداران امکان پرداخت نقدی ندارد با کمک یک موسسه مالی وجه نقد پرداخت و درصورت وجود خط اعتباری فعال بین بانک ایرانی و خارجی تحت نظارت بانک مرکزی منعقد می‌شود.
تسهیلات فاینانس چیست؟
یکی از روش‌های متداول تامین مالی برای اجرای طرح‌ها و پروژه‌ها فاینانس است. که طی آن امکان استفاده از منابع داخلی و یا دریافت و استفاده از وام ارزی فراهم می‌شود. درفاینانس میزان تسهیلات ۸۵ درصد مبلغ قرارداد تجاری و هزینه های بیمه صادراتی را دربرمی گیرد که مبلغ قابل توجهی در نتیجه بدست خواهد آمد. روش پرداخت تسهیلات ۸۵ درصدی به شکل متداول از نوع اعتبار اسنادی است.
به شکلی که ۱۵ درصد مبلغ اعتبار اسنادی پیش پرداخت یا میان پرداخت محسوب شده اما ۸۵ درصد باقی مبلغ اعتبار اسنادی از محل تسهیلات فاینانس برداشته خواهد شد با توجه به ماده ۶۲ قانون محاسبات عمومی کشور، ایجاد اعتبار اسنادی فاینانس برای یک وزارتخانه، شرکت دولتی، سازمان و برخی دیگر که بودجه عمومی را به کار می گیرند، به تایید معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور بستگی داشته تا پیش بینی معادل ریالی اصل و فرع اقساط تسهیلات در بودجه سنواتی کشور جهت بازپرداخت در موعد مقرر انجام گیرد.
مدت زمان استفاده از تسهیلات که برای قراردادهای مالی بوده طبق دوره حمل و اجرای پروژه و با توجه به روش سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی معین می شود.
فاینانس تسهیلات بلند مدت مالی
فاینانس برای وامهای بلند مدت به کار می رود،در خرید ماشین آلات و تجهیزات به منظور راه اندازی کارخانه یا سد و غیره که نیاز مالی به مبالغ قابل توجه وجود دارد، از فاینانس استفاده می شود.بدین ترتیب که یک فروشنده خارجی از طریق یک بانک ،(یا یکی از شرکتهای وابسته و موسسات مالی خود که فعالیت بانکی دارد)تامین مالی می نماید.
خریدار باید به هنگام گشایش اعتبار اسنادی طبق مقررات بانک مرکزی بین 15% تا 20% وجه فاکتور فروش را نقدآ بپردازد و بقیه 80% بدهی تامین مالی را بپذیرد. ذکر این نکته ضروری است که فاینانس همان وام فروشنده است که در سالهای قبل از 1357 نیز در ایران برای عملیات سد سازی و نیروگاه سازی استفاده می گردید.
وثیقه های اعتباری تسهیلات:
اموال غیر منقول
سفته یا برات
سپرده بانکی
اوراق سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس؛
اوراق بهادار
سایر موارد
انواع روش‌های فاینانس:
بین کشور وام گیرنده و کشور پرداخت کننده وام یک قرارداد بسته می شود که کشور پرداخت کننده وام تعهد می دهد در طرح یا پروژه، نیروی انسانی متخصص، انتقال تکنولوژی، مواد اولیه، توان ارزی و ماشین آلات و تجهیزات مورد نیاز را تامین کند و کشور دریافت کننده وام نیز متعهد می شود تا زمان بهره برداری از پروژه، کل قیمت تمام شده طرح یا پروژه را به صورت اقساطی در اختیار کشور سرمایه گذار قرار دهد.
روش فاینانس خودگردان:
در این روش شرکتی قصد دریافت اعتبار را دارد، از آن در جهت صادرات کالا استفاده می‌کند. و از این راه اقساط آن را به صورت ارزی پرداخت می‌نماید.
روش غیر خودگردان:
این شیوه مخصوص سرمایه‌گذاری بر روی پروژه‌ها با عملیات مشخص مانند خرید تجهیزات تولیدی و غیره به کار می‌رود.
مهم ترین روش استقراض برای تامین مالی چیست؟
تامین مالی برای اجرای طرح‌ها و پروژه‌ها از طریق روش‌های مختلفی انجام می‌شود. با توجه به وضعیت خاص کشورهای در حال توسعه و بحران‌های مالی در این کشورها امکان تامین سرمایه به‌خصوص سرمایه گذاری مالی مورد نیاز برای اجرای پروژه‌های بزرگ به راحتی فراهم نمی‌شود، بنابراین انتخاب روش تامین مالی مناسب در مورد پروژه‌ها مساله مهمی است.
در پروژه‌های مهم و زیرساختی مورد نیاز کشور که امکان تامین وجوه کامل آن توسط دولت فراهم نیست مانند پروژه‌های نفتی، گازی پتروشیمی و بسیاری از صنایع دیگر برای توسعه زیرساخت‌ها نیاز اساسی برای حضور سرمایه‌گذاری خارجی و استفاده از تسهیلات بانک‌ها و موسسات خارجی وجود دارد.
در تامین مالی پروژه‌ها با توجه به نوع پروژه و صنعت مرتبط با آن، حجم مالی و زمان مورد نیاز در نظر گرفته شده برای پروژه، شرایط کشور میزبان پروژه از نظر امنیت سیاسی، اقتصادی و قوانین موجود در آن، میزان حساسیت پروژه درآن کشور می‌توان روش‌های مختلفی را برای تامین مالی پروژه متصور شد که درحالت کلی شامل موارد زیر می‌شود:
در صورت استفاده از منابع داخلی
1_تخصیص بخشی از درآمد کل کشور
2_تخصیص بخشی از درآمد حاصل از صادرات
توزیع ریسک
میــزان ریسکــی کــه بانکهای تجاری می توانند بپذیرند محدود بوده و یکی از اصول بارز فــاینــانس خــودگردان عبارت است از تخصیص ریسکهــای مختلف بـــــه دسـت انــدرکـاران مختلف پروژه براساس قابلیت هریک برای پذیرش ریسک مربوطه، به نحوی که به عنوان مثال ریسکهای تجاری نظیر تاخیر در تکمیل پروژه، افزایش هزینه های پروژه و کاهش فروش (کاهش عواید حاصل از فروش محصولات در مقایسه بر ارقام برآورد شده) می تواند توسط دست اندرکاران اجرای پروژه جذب گردد.
این مقصود می تواند ازطریق پیش بینی دریافت خسارات نقدیدر قراردادهای اجرای پروژه (ارزیابی ضرر و زیان نقدی ناشی از تاخیر در راه اندازی پروژه) و یا تعهدات صاحبان پروژه برای تامین سرمایه نقدی اضافی حاصل شود، قراردادهای فروش درازمدت که در آنها ضرورت پرداخت حتی درصورت عدم دریافت محصول ازطرف خریدار، پیش بینی شده است از دیگر ابزار مهم دراین ارتباط است. بنابراین، ملاحظه می شود اعتبار صاحبان پروژه، پیمانکاران و خریداران محصولات پروژه از عوامل مهم برای تامین منابع مالی موردنیاز پروژه محسوب می شود.
قرارداد فاینانس چه مزیت‌هایی دارد؟
1_عدم لحاظ ریسک سرمایه‌گذاری مالی
2_شناخت کامل نحوه اجرای پروژه
3_کنترل کامل و متمرکز فنی و مالی
4_تطابق با نظام فنی و اجرایی کشور
5_پرداخت به موقع هزینه‌های پروژه
6_توسعه بازار سرمایه
کارکرد قرارداد فاینانس به عنوان روش تامین مالی چیست؟
قرارداد فاینانس از منظر حقوقی، عبـارت اسـت از اسـتفاده از خطـوط اعتبـاری بـرای دریافـت وام از مؤسسـات مـالی بـین‌المللـی. در حقیقـت قرارداد فاینانس را می توان سازوکاری دانست که در آن بین کشور یا شرکت سرمایه‌پذیر و کشور یا شرکت سرمایه‌گذار، قراردادی منعقد می‌شود که طرح یا پروژه ای را همراه با نیـروی انسـانی متخصص، انتقال فن آوری، ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد اولیه و توان ارزی لازم سرمایه‌گذار تأمین شود.
و زمانی که طرح یا پروژه به بهره‌برداری رسید بر اساس میزان سرمایه‌گذاری و بهره متعلق به آن کشـور، سرمایه‌پذیر متعهد می‌گردد که کل قیمت تمام شده طرح یـا پروژه را بـه صورت اقساطی در اختیار کشور سرمایه‌گذار قرار دهد. در این روش، مبلغ مشخصی با توافق طرفین از یک کشور یا مؤسسه به کشور یا شرکت دیگری قـرض داده شده و اصل وام به همراه سود آن طی مدت زمان معلومی (معمولاً بین 5 تا 10 سـال ) بازپرداخت می گردد. در این روش نیز وام‌دهنده برای اطمینان از بازپرداخت به موقع وام پرداخت شده، تضمین های مشخص و معتبری را از کشور وام‌گیرنده دریافت می‌نماید.
نتیجه
در نهایت باید توجه داشت که امروزه به جهت هزینه بـالای اجرای طرح‌هـای زیربنایی، تأمین مالی و استفاده از تسهیلات خارجی یا قرارداد فاینانس نقشی اساسی در توسعه اقتصادی کشورهای در حالتوسعه از جمله ایران، می تواند ایفا نماید. قرارداد فاینانس مابین منابع مختلف بین‌المللیِ ارائه‌کننده تسهیلات از یکسو و استفاده‌کنندگان از این تسهیلات از سوی دیگر، پس از انجام مذاکرات لازم و دستیابی به توافق منعقد می‌گردد.
مرکزحقوقی وداوری سروش عدل
